Tijdens de Vier Podia in de Polders van 1 juli jl. uitte dorpsdichter Leo Poldervaart een nostalgische en kritische noot rondom het verdwijnen van het landelijke karakter van de voormalige vier polders. Met zijn toestemming is het gedicht ‘Voorweg’ hieronder terug te vinden.
De weg die Veck en Oudedijk verbindt,
waar je langs de bermen mooie polders vindt.
Voel me als een koningskind zo rijk,
als ik naar die polder aan de Voorweg kijk.
In mijn jeugd zag ik het graan daar groeien,
zag het vee, de schapen en de koeien
en als ik nu eens langs de Voorweg fiets,
geen vee te zien,nu zie je niets
de Voorweg is niet meer zoals hij vroeger was
geen graan of bieten of een aardappelgewas,
Ook het melkvee van boer vd Linden,
is hier allang niet meer te vinden.
Kunstmest wordt er niet meer uitgestrooid,
bieten worden er niet meer gerooid.
Geen boer die dit land ooit nog zal gaan ploegen,
de boerenknecht hoeft in de zon niet meer te zwoegen.
Want waar ooit het wuivend graan nog stond,
gaat straks de eerste spade in de grond.
En als daarna, heel officieel
de eerste paal de grond is ingegaan,
zal het met de polder aan de Voorweg
voor altijd zijn gedaan.
Want wat is er eigenlijk aan de hand?
er heerst woningnood in het land.
Aan bouwlocaties is een groot tekort,
is het daarom dat deze
mooie polder opgeofferd wordt?
Word jij als polder daarom nu zo aangeprezen?
omdat het in die polder”overwonderend”wonen wordt?
Ik heb het zelf gelezen,
zag het op een groot reclamebord.
Roskam Herlaar teelde hier andijvie en tomaten,
straks ook hier huizen met overwonderende straten?
Onze mooie polder is niet meer
weldra staat de boel hier vast
met overwonderend verkeer.
Ondanks dat het op jouw akkers
straks overwonderend wonen is,
weet ik nu al,
dat ik die overwonderend mooie polder
aan de Voorweg straks zo mis.
